Status glikogenu mięśniowego u profesjonalnych piłkarzy nożnych przed i po oficjalnym meczu
Dostępne dowody wskazują, że jednym z czynników przyczyniających się do zmniejszenia wydolności fizycznej u wysokiej klasy piłkarzy nożnych w końcowej fazie meczu jest znaczne zmniejszenie zawartości glikogenu mięśniowego. W poprzednim miesiącu zostały opublikowane wyniki badania, w którym po raz pierwszy zbadano zawartość glikogenu mięśniowego u profesjonalnych piłkarzy nożnych przed i po oficjalnym meczu przy użyciu nowej, nieinwazyjnej technologii – MuscleSound®: https://www.mdpi.com/2072-6643/12/4/971 (1).
W badaniu wzięło udział 9 piłkarzy nożnych (bramkarz, trzech obrońców, trzech pomocników i dwóch napastników) występujących w Major League Soccer.
Zdjęcie: 123rf.com
Protokół żywieniowy stosowany przez zawodników przed i w trakcie meczu wyglądał w następujący sposób:
– 17:00 Zbilansowany posiłek (ryż, omlet i jogurt)
– Pierwszy pomiar (10 minut przed rozpoczęciem rozgrzewki)
– 19:45 Napój sportowy zawierający 40 g węglowodanów spożywany tuż po rozgrzewce
– 20:00 Rozpoczęcie meczu
– 20:45 Napój sportowy zawierający 40 g węglowodanów + żel energetyczny zawierający 25 g węglowodanów spożywane w przerwie meczu
– 21:45 Zakończenie meczu
– Drugi pomiar (5 minut po zakończeniu meczu)
Zawartość glikogenu mięśniowego przed rozpoczęciem rozgrzewki i po zakończeniu meczu zmierzono w mięśniu prostym uda.
Co wykazano:
Przy pomiarach po zakończeniu meczu odnotowano zmniejszenie zawartości glikogenu mięśniowego u badanych piłkarzy średnio o 20%. U dwóch zawodników (bramkarza i środkowego obrońcy) zawartość glikogenu mięśniowego przy pomiarach po zakończeniu meczu uległa obniżeniu jedynie o 6,2%. Z kolei u jednego z pomocników zawartość glikogenu mięśniowego przy pomiarach po zakończeniu meczu uległa obniżeniu aż o 44%, mimo, że 3 godziny przed meczem spożył on zbilansowany posiłek a następnie po zakończeniu rozgrzewki i w przerwie meczu spożył dodatkowo 105 g węglowodanów w postaci napoju sportowego i żelu energetycznego. U dwóch zawodników (pomocnika i napastnika) zawartość glikogenu mięśniowego przy pomiarach przed rozpoczęciem rozgrzewki była o 20% mniejsza niż u pozostałych zawodników, co sugeruje, że nie spożyli oni dostatecznych ilości węglowodanów przygotowując się do meczu. Co ciekawe zawodnik, u którego odnotowano największe zmniejszenie zawartości glikogenu mięśniowego przy pomiarach po zakończeniu meczu był jednym z trzech zawodników, którzy mieli najwyższą zawartość glikogenu mięśniowego przy pomiarach przed rozpoczęciem rozgrzewki.
Wnioski:
Wyniki przedstawionego badania potwierdziły, że w przypadku zawodników piłki nożnej niezbędna jest indywidualizacja zaleceń żywieniowych w zakresie spożycia węglowodanów przed i w trakcie meczu.
W dyskusji autorzy za szczególnie przydatne uznali przeprowadzenie badań z użyciem zastosowanej w przedstawionym badaniu technologii do pomiaru zawartości glikogenu mięśniowego oraz systemu do monitorowania sportowców opartego na GPS.
Jeśli interesuje Cię współpraca indywidualna on-line, wybierz odpowiednią dla siebie zakładkę: Współpraca – Osoby ćwiczące rekreacyjnie lub Współpraca – Sportowcy.
Źródła:
1) San-Millán i wsp. 2020. Indirect Assessment of Skeletal Muscle Glycogen Content in Professional Soccer Players before and after a Match through a Non-Invasive Ultrasound Technology. Nutrients. 12(4).
udostępnij: