Spożycie mikroskładników u zawodników sportów sylwetkowych przestrzegających założeń koncepcji IIFYM

Na 14-stej Konferencji International Society of Sports Nutrition (ISSN) student Uniwersytetu Baylor, mieszczącego się w mieście Waco w USA – Ahmed Ismaeel przedstawił wyniki badania dotyczącego popularnej koncepcji „if it fits your macros” (znanej również pod akronimem: „IIFYM”). Badanie o jakim mowa jest o tyle interesujące, że wzięli w nim zawodnicy sportów sylwetkowych i dotyczyło ono jednego z potencjalnych problemów związanych przestrzeganiem założeń IIFYM, jakim jest niedostateczne spożyciem witamin, składników mineralnych i błonnika pokarmowego. Dla porównania przeanalizowano również spożycie mikroskładników u zawodników sportów sylwetkowych mających „restrykcyjne” podejście do diety.

Zdjęcie: fotolia.com

Zaprezentowane wyniki dotyczyły spożycia dla 12 zawodników mających „elastyczne” podejście do diety, zgodne z założeniami IIFYM i 16 zawodników mających restrykcyjne podejście do diety. Zawodnicy dostarczali średnio 2577,2 kcal/d, przy czym średnie ilości dostarczanych makroskładników były następujące: 83,6 g, 324,4 g i 163,4 g, odpowiednio dla tłuszczów, węglowodanów i białek. W przypadku mikroskładników spożycie witamin A, D i E oraz potasu i błonnika pokarmowego było poniżej zalecanego dziennego spożycia (RDA). Spożycie mikroskładników dla wszystkich zawodników w obu grupach zostało przedstawione w tabeli poniżej: https://jissn.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12970-017-0188-5#Tab1

Nie odnotowano istotnych statystycznie różnic w spożyciu mikroskładników między zawodnikami mającymi elastyczne i restrykcyjne podejście do diety. Tym niemniej średnie dla wszystkich mikroskładników były wyższe w grupie mającej restrykcyjne podejście a dodatkowo większa proporcja zawodników w tej grupie dostarczała zalecane ilości poszczególnych mikroskładników. Porównanie spożycia miedzy zawodnikami mającymi elastyczne i restrykcyjne podejście zostało przedstawione w tabeli poniżej: https://jissn.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12970-017-0188-5#Tab2

Mając na uwadze przedstawione w tabelach średnie należy podkreślić, że diety w obu grupach charakteryzowały się wysoką wartością odżywczą. Szczególnie zaskakujące może wydawać się, że średnie spożycie wapnia w obu grupach przekraczało 1500 mg/d. Dieta fitnessowa zazwyczaj jest uboga w ten składnik mineralny. Na tej podstawie można wnioskować, że w badaniu nie wzięło udziału zbyt wielu zawodników opierających dietę na kruchych ciastkach z nadzieniem – Pop tarts lub spożywających jedynie kilka produktów postrzeganych w środowisku kulturystycznym jako „czyste”, bo wtedy wyniki pewnie byłby inne.

Wnioski:

Dieta fitnessowa, zawierające pewne ilości produktów nazywanych „rekreacyjnymi” nie musi być uboga w mikroskładniki. Tym samym, wartość odżywcza takiej diety nie musi być niższa od wartości odżywczej diety opartej na restrykcyjnych założeniach. Zarówno przy elastycznym, jak i restrykcyjnym podejściu dieta fitnessowa bywa jednak uboga w niektóre mikroskładniki, co można i warto skorygować.

Jeśli interesuje Cię współpraca indywidualna, wybierz odpowiednią dla siebie zakładkę: Współpraca – Osoby ćwiczące rekreacyjnie lub Współpraca – Sportowcy.

*powyższy wpis zawiera wnioski wyciągnięte jedynie na podstawie streszczenia (wyniki przedstawionego badania nie zostały jeszcze poddane procesowi recenzji naukowej, ani opublikowane w czasopiśmie naukowym), dlatego należy podchodzić do nich z dystansem.

Źródło:

Link poniżej stanowi odniesienie do wszystkich streszczeń badań przestawionych na 14-stej Konferencji International Society of Sports Nutrition, włączając badanie omówione w tym wpisie: https://jissn.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12970-017-0188-5