Związek między trądzikiem a zespołem jelita drażliwego (IBS)
W niedawno przeprowadzonym badaniu zespół jelita drażliwego (IBS) zdiagnozowano u 61% pacjentów z trądzikiem pospolitym. W grupie kontrolnej (osoby bez objawów trądziku) IBS zdiagnozowano u 28% osób. Co ważne badanie to zostało przeprowadzone z udziałem dosyć dużej grupy pacjentów z trądzikiem (300 pacjentów) (1).
Zdjęcie: canva.com
Nieprawidłowości psychiczne, takie jak depresja i lęk mogą przyczyniać się do niekorzystnych zmian w funkcjonowaniu układu pokarmowego i zaburzeń w kompozycji mikrobioty jelitowej, co może prowadzić do zwiększenia przepuszczalności jelitowej oraz lokalnego i systemowego stanu zapalnego. Wymienione zaburzenia mogą stanowić podłoże dla rozwoju zmian trądzikowych, które z kolei same w sobie mogą stanowić przyczynę nasilenia objawów depresji i lęku. Niniejsza hipoteza została przedstawiona już w roku 1930 przez dwóch dermatologów, John H. Stokes i Donald M. Pillsbury, co też szerszej zostało omówione w publikacji przeglądowej: „Acne vulgaris, probiotics and the gut-brain-skin axis – back to the future?” Autorzy tej publikacji przedstawili również szereg interesujących wniosków z współczesnych badań, które wspierają przekonanie, iż zaburzenia w obrębie tak zwanej osi mózg-jelita-skóra mogą stanowić ważny element w etiopatogenezie trądziku (link do rysunku z osią mózg-jelita-skóra w komentarzu) (2).
Interesujące jest również, że w przypadku pacjentów z trądzikiem różowatym przerost bakteryjny jelita cienkiego (SIBO) występuje istotnie częściej niż u zdrowych osób. Ponadto eradykacja SIBO w efekcie podaży antybiotyku rifaksyminy (1200 mg/dzień przez 10 dni) prowadzi do znaczącej poprawy objawów trądziku różowatego (3). Dodam jeszcze, że wspomniani dermatolodzy, John H. Stokes i Donald M. Pillsbury sugerowali również, że zmniejszone wydzielanie kwasu solnego u pacjentów z trądzikiem może być czynnikiem sprzyjającym przemieszczaniu się bakterii z jelita grubego do jelita cienkiego.
Poniżej wymieniłem kilka rozwiązań, które w badaniach eksperymentalnych okazały się pomocne w leczeniu trądziku pospolitego:
– przestrzeganie diety z obniżonym ładunkiem glikemicznym (4, 5)
– suplementacja laktoferyną w dawce 100-200 mg na dzień (6, 7)
– suplementacja szczepem probiotycznym Lactobacillus plantarum CJLP55 (8)
– suplementacja kwasem gamma-linolenowym (GLA) z oleju z ogórecznika w dawce 400 mg GLA na dzień (9)
Jeśli interesuje Cię współpraca indywidualna on-line, wybierz odpowiednią dla siebie zakładkę: Współpraca – Osoby ćwiczące rekreacyjnie lub Współpraca – Sportowcy.
Źródła:
1) Demirbaş i Faruk Elmas. 2021. The relationship between acne vulgaris and irritable bowel syndrome: A preliminary study. J Cosmet Dermatol. 20:316-320.
2) Bowe i Logan. 2011. Acne vulgaris, probiotics and the gut-brain-skin axis – back to the future? Gut Pathog. 31;3:1.
3) Parodi i wsp. 2008. Small intestinal bacterial overgrowth in rosacea: clinical effectiveness of its eradication. Clin Gastroenterol Hepatol. 6:759-64.
4) Smith i wsp. 2007. A low-glycemic-load diet improves symptoms in acne vulgaris patients: a randomized controlled trial. Am J Clin Nutr. 86: 107-15.
5) Kwon i wsp. 2012. Clinical and histological effect of a low glycaemic load diet in treatment of acne vulgaris in Korean patients: a randomized, controlled trial. Acta Derm Venereol. 92: 241-6.
6) Kim i wsp. 2010. Dietary effect of lactoferrin-enriched fermented milk on skin surface lipid and clinical improvement of acne vulgaris. Nutrition. 26:902-9.
7) Mueller i wsp. 2011. Efficacy and tolerability of oral lactoferrin supplementation in mild to moderate acne vulgaris: an exploratory study. Curr Med Res Opin. 27:793-7.
8) Kim i wsp. 2021. Effects of Lactobacillus plantarum CJLP55 on Clinical Improvement, Skin Condition and Urine Bacterial Extracellular Vesicles in Patients with Acne Vulgaris: A Randomized, Double-Blind, Placebo-Controlled Study. Nutrients. 13: 1368.
9) Jung i wsp. 2014. Effect of dietary supplementation with omega-3 fatty acid and gamma-linolenic acid on acne vulgaris: a randomised, double-blind, controlled trial. Acta Derm Venereol. 94:521-5.
udostępnij: